σε ποιόν;

Κυριακή και συνήθως σε θυμάμαι να έχεις ορθάνοιχτα τα παράθυρα να μπει φρέσκος αέρας.

Μια μέρα ρε μάνα να σηκωθώ και να μην χρειάζεται να κουβαλάω τη κουβέρτα πάνω μου λες κ ειμαι στη Σιβηρία και τι στον κόσμο.!

-Βρε καλώς το που ξύπνησε νωρίς το τεμπέλικό μου,18 χρονώ γαϊδάρα  το τεμπέλικο και δυο η ώρα το μεσημέρι το νωρίς,α ρε αθάνατη Ελληνίδα μάνα καλαμπουρτζού.

-Σαν ν'άργησες λιγάκι χτες.

-Άλλαξε η ώρα ρε μάνα...
με τη παλιά ήρθα νωρίς και σηκώθηκα και νωρίς.

Με τη παλιά πάντα.

Με ένα Νες μέτριο με γάλα στη κούπα και μαλμπορο με δανεικό αναπτήρα απο τον πατέρα ,καθήμενη στο στρογγυλό τραπέζι απορεί σε ποιόν μοιάζει το παιδί ετούτο.  να μουν κ γω έτσι στα νιάτα μου;
Μπας θυμάμαι.

-Σήκω γλωσσού κ στρώσε το τραπέζι. Κυριακή γαρ, εχω φτιάξει μπριζολάκια.

-ωωω ρε μάνα! Φεύγω ,έχω κανονίσει λεμε!

Και φεύγει το τεμπελικο και μένουν και τα μπριζολάκια αφάγωτα. Και αρχίζει η γκρίνια.

Περνούν τα χρόνια και το τεμπέλικο μεγαλώνει
Και οι Κυριακες συνεχίζουν να έρχονται.

Σιβηρία πουθενά και μπριζολάκια σήμερα το τεμπέλικο δεν θα κάνει.

Ξύπνησε μ'ένα γουβ σηκώθηκε μ'ένα γαβ

ανοίγει και τα παράθυρα μπας κ'έρθει η Σιβηρία φτιάχνει κ'ενα Νες,σκέτο όμως. Ανάβει κ'ενα μαλμπορο και σκέφτεται.

Σε ποιόν μοιάζει το παιδί ετούτο;