Δεν είναι λίγες οι φορές που τα διλλήματα κυβερνούν τη ζωή μας.
Μια ατελείωτη αγωνία που θολώνει τη σκέψη μας.
Αμφισβήτηση σε όλα τα επίπεδα, που μόνο δηλητήριο ρίχνει σε κάθε τολμηρή μας κίνηση.
Σε κάθε μία κίνηση που μπορεί να μας ξεβολέψει σωματικά αλλά να μας σώσει ψυχικά.
Εδώ μάλλον είναι το σημείο που το δίλλημα εμφανίζεται.
Τί επιλέγεις?
Τί θεωρείς πιο σημαντικό?
Τί σε κάνει να πετάς φλόγες που θεραπεύουν κάθε τι άρρωστο στη ζωή σου?
Το παρελθόν πολλές φορές κάνει την εμφάνιση του σε αυτο το σημέιο με διττή σημασία.
Θα νοιώσεις οικεία,θα νοιώσεις σιγουριά και ασφάλεια.
Θα συνεχίσεις το προσωπικό σου θέατρο, αυτό που σε κάθε σου φόβο και ανασφάλεια εμφανίζεις ως μηχανισμό άμυνας.
Μετρημένες όμως οι ώρες πραγματικής σου ευτυχίας μέσα σ'αυτό.
Πάλι εμφανίζεται το σαράκι της στασιμότητας και του ανολοκλήρωτου.
Μπορείς όμως να το κοιτάξεις και κατάματα αυτό το παρελθόν.
Να το ευχαριστήσεις και να το σεβαστείς.
Να το τοποθετήσεις στη θέση που πραγματικά του αξίζει.
Στη θέση της προόδου σου λόγω της ύπαρξής του.
Τα σημεία αναφοράς μας είναι ο φάρος της εξέλιξής μας.
Πολλές φορές λόγω της αγωνίας μας γυρνάμε σε αυτά και τα κρατάμε σφιχτά.
Με ειρήνη ας πορευτούμε.
Με αγάπη γι' αυτό που ήμασταν και σιγουριά γι'αυτο που θα γίνουμε.
Ο δρόμος της Αρετής και της Τόλμης.
Το Μέλλον που δεν βρίσκει πια καταφύγιο στο Παρελθόν.
Έχε εμπιστοσύνη Άνθρωπε.
Μπορείς.
