Τρεις Γενιές Μπροστά Στο Τζάκι...

ιστορίες....

Από κει που δεν το περιμένεις έρχονται τα καλά!

μια απλή καθημερινή μέρα η σημερινή.

Δεν φαινόταν να διαφέρει σε κάτι από τις υπόλοιπες,  έλα όμως που δεν ήταν!

Κρύο έχουμε σήμερα…δεν ανάβουμε λίγο το τζάκι να ζεσταθούμε?

Δεν φωνάζεις και τη γιαγιά να πιούμε ένα καφεδάκι???

Εεε…δεν θέλει και πολύ να γίνει!

Ο καφές στο μπρίκι, η φωτιά στο τζάκι και το σπίτι γέμισε μυρωδιές!

Τρεις γενιές μπροστά στο τζάκι και λίγες φωτογραφίες στο λεγόμενο ‘σερβάν’ να προσπαθούν να γεμίσουν το κενό!

Οι ιστορίες ξεκινούν, το δάκρυ φέρνει τη χαρά…και η χαρά το δάκρυ…  

Ιστορίες που δεν ήξερες και άλλες που δεν θυμόσουν σε πάνε χρόνια πίσω!

Τότε που ήσουνα μικρός και ο κόσμος σου φαινότανε μεγάλος!

Τότε που η γιαγιά σε φύλαγε τα βράδια συ το έσκαγες  κρυφά απ’ το παράθυρο να πας να βρεις τους φίλους να φάτε  και δεύτερο παγωτό…τότε που η μαμά σε τάιζε  μπροστά στη θάλασσα γιατί ήσουν η καλομαθημένη πριγκηπέσα της …και δεν έτρωγες διαφορετικά…τότε που μάθαινες τη μικρή σου αδερφή να κάνει το ‘β’ που τόσο δύσκολο σου φαινόταν… και τότε που ο μεγάλος σου αδερφός ερχόταν   γεμάτος δώρα!

Ιστορίες! Πολλές ιστορίες! Γλυκές ,μοναδικές και τόσο μα τόσο μονάκριβες!

Όμως τι σημασία έχει το παρελθόν χωρίς το παρόν να το εκτιμάει???

Τρεις γενιές μπροστά στο τζάκι…ευτυχώς …

Σαν Σήμερα..

που βρέχει...

Είναι κάποιες μέρες ,σαν σήμερα , που βρέχει και κάνει κρύο και  απλά δεν θες να βγεις από το σπίτι!

Θες απλά να φτιάξεις ένα ζεστό καφεδάκι και να το απολαύσεις στον άνετο  καναπέ σου με θέα ….τη βροχή!

Κάτι τέτοιες μέρες είναι που θυμάσαι… που αναπολείς…που κάνεις τις πιο κρυφές και δικές σου σκέψεις!

Αυτές που μοιράζεσαι μόνο με τον εαυτό σου…  που μόλις περάσει η βροχή και βγει ο ήλιος …θάβεις βαθιά μέσα σου περιμένοντας την επόμενη βροχή να σου τις θυμίσει…

Κάτι τέτοιες μέρες είναι που βγάζεις τα άλμπουμ από τα συρτάρια και ρίχνεις κρυφές ματιές στο παρελθόν…βρίσκεις παλιές σημειώσεις σου κ χαμογελάς μόνος σου ,γιατί απλά θυμάσαι τις υποσχέσεις που είχες δώσει στον εαυτό σου και δεν κράτησες ποτέ…κάποιες άλλες που κατάφερες και εκπληρώσεις κ  που τώρα σου φαίνονται αστείες.

Τα χρόνια περνούν μέσα από τα φύλλα του άλμπουμ…αγαπημένα  πρόσωπα σε άλλες εποχές σου υπενθυμίζουν πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός...κ πόσο άδικα τον σπαταλάς κάποιες φορές… κάποιοι από τους αγαπημένους σου είναι εδώ... κάποιοι άλλοι δυστυχώς όχι…σίγουρα όμως οι τόσες αναμνήσεις, σου κρατούν παρέα κ σε συντροφεύουν στις ώρες μοναξιάς σου!

Δεν υπάρχει πιο γλυκό συναίσθημα από ξεχασμένες μυρωδιές και γεύσεις  που ξεπηδούν ξαφνικά μπροστά σου από μία και μόνο φωτογραφία.

Είναι ωραίες οι μέρες της βροχής…μα πιο ωραίες οι αναμνήσεις…είναι δικιές σου και δεν μπορεί να στις πάρει κανείς!  

Θα Ζήσω...

...σαν Αερικό

-έχω πολύ δουλεία αυτόν το καιρό!

 Δεν προλαβαίνω σου λέω να κάνω τίποτα!

-ούτε μια μέρα ρε παιδάκι μου?

 Μια βόλτα, έναν καφέ!

 Έχουμε καιρό να τα πούμε ρε φιλενάδα!

 Σε ΄χω χάσει!

-καλά…θα δω αν χωράει στο πρόγραμμα μου…ένας καφές…

Κ όμως…τελικά δεν αποφασίστηκε ποτέ αυτός ο καφές!

Καθημερινότητα,δουλειές! Άπειρες δουλειές…και τώρα που χρωστάμε κιόλας???

Ποτέ ξανά καφέ!!! Δεν προλαβαίνει!!

Κοστούμια, τσάντες ακριβές και γυαλί οράσεως με λείανση!

Το κινητό σκουλαρίκι και πάνω –κάτω, πάνω-κάτω  τη Βουκουρεστίου….θα τη βρούμε τη λύση!

Πούλα μετοχές , αγόρασε ομόλογα!

Τι τον ήθελα τον καφέ στο κέντρο…αναρωτήθηκα…

Δεν καθόμουν  σπιτάκι μου να δω και πρωινά??? Αφού δεν προλαβαίνει …λέει!

Παράλληλα συνεχίζεται το πάνω –κάτω, πάνω-κάτω της ακριβής τσάντας και του σκουλαρικοκινητού  …ως που πέφτει πάνω  σ ένα νεαρό!

Πέφτει κάτω το κινητό….αδειάζει και η τσάντα!

Σαστισμένη …κοιτάζει μια τον νεαρό …μια  την τσάντα!

-Μα καλά….δεν προσέχετε κύριε???

Κλασσική ξινισμένη ερώτηση….ενώ παρατηρεί…την αμφίεση του και ταυτόχρονα μαζεύει τα άπειρα χαρτιά που ξεχύθηκαν …ξέρεις από την τσάντα!

Φοράει καρό παντελόνι ,μαύρα αθλητικά  κ’ μαύρο πουλόβερ, έχει τα μαλλιά του  πιασμένα κοτσίδα και …βαστά στο χέρι μια φωτογραφική..απ’αυτές τις παλιές….με το φιλμ…ξέρεις…της μιας χρήσης…

Απαξιωτικά τον ρωτάει..που πάτε νεαρέ με τέτοια βιασύνη…παρασύροντας τον κόσμο στο διάβα σας…??? – ενώ ήδη της ξέφυγε ένα κρυφό γελάκι για την αμφίεση του …

- συγνώμη …αλλά βιάζομαι! Είναι το πρώτο παιχνίδι του αδερφού μου σήμερα! Και δεν θέλω να το χάσωωωωωωωω!

Φώναξε ενθουσιασμένος φεύγοντας...

Η τσάντα είναι ακόμα κάτω …το κινητό έχει γίνει 2 κομμάτια…και η κυρία από πάνω τους συνειδητοποιεί…ότι εκείνη δεν προλαβαίνει να πάει στο πρώτο παιχνίδι του γιου της…ούτε στο επόμενο …ούτε στο μεθεπόμενο φυσικά….!

Δουλεια! Πολύ δουλειά! Ψελλίζει φεύγοντας!

Τέλειωσα και ‘γω το καφεδάκι μου…πήρα τα πραγματάκια μου…κ' αναρωτήθηκα… εγώ μπορώ να ζήσω σαν αερικό….χωρίς  τσάντα …χωρίς κινητό….? Χωρίς τα πολλά αλλά…. με ουσιαστικά!

Σαν αερικό….χωρίς τσάντα χωρίς κινητό!

Ευτυχώς Που Υπάρχουν Και Τα Harrods!

Harrods...στο απόγειο της χρήσης τους!

μεσημεράκι Κυριακής στο Κέντρο, καφές σε πλαστικό ποτηράκι ,τσάντα στη πλάτη ,αγαπημένη μουσική στο ipod και φυσικά με ύφος ρεπόρτερ... η φωτογραφική στο χέρι!

οι δρόμοι σχεδόν άδειοι!

μια μικρή ψιχάλα , σχεδόν ικανή να μου χαλάσει τη τέλεια διάθεση για βόλτα, κάνει την εμφάνιση της!

αποφασίζω λοιπόν να βολτάρω στις στοές ...

βιβλιοπωλεία, καφέ, μαγαζιά με ρούχα, με αξεσουάρ ,με παπούτσια, κομμωτήρια...  τα πάντα στεγάζονται εκεί! 

ως γυναίκα και θύμα της κατανάλωσης(δεν το κρύβω), χαζολογάω μπροστά στις βιτρίνες για αρκετή ώρα!

η βροχή σταματάει κ αποφασίζω  επιτέλους να βγω στα στενάκια να χαζέψω και λίγο ουρανό!

βγαίνοντας, λοιπόν και κατηφορίζοντας προς Μοναστηράκι συναντάω μια γιαγιούλα να παίρνει έναν υπνάκο σε μια γωνία από χαλάσματα σκεπασμένη με ένα αδιάβροχο ,κρατώντας στο χέρι της μια τσάντα, όπου προφανώς είχε μέσα όλα της τα υπάρχοντα! 

σαφώς η εικόνα είναι από μόνη της σοκαριστική... όσο κ αν κλείνουμε τα μάτια, υπάρχει όμως μια λεπτομέρεια  που  εντείνει περισσότερο το σοκ!

Η τσάντα δεν είναι απλή πλαστική από το σουπερ μάρκετ….αλλά μια ωραιότατη πλαστική τσάντα από τα Harrods!

Ναι ..τα γνωστά Harrods του Λονδίνου!

Κλικ –κλικ…η φωτογραφία βγήκε και η ελπίδα γεννήθηκε!

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αποφασίσω να βολτάρω…ελπίζω απλά να δω περισσότερες ¨τσάντες με ουσία κ’ περιεχόμενο¨ …που εκτός από καφέ …θα μας βγάζουν και από τη ματαιοδοξία μας…και εύχομαι να μη δω  κανέναν με σπίτι του τον δρόμο!

Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που χάραξε η  πρώτη αποστατούσα Harrods !

Κοιτα Πάνω Αριστερά...

look above you!

νευριάζεις ,αγχώνεσαι, στεναχωριέσαι...

για το χρήμα, τη δουλειά σου, τη σχολή σου, την περμανάντ που δεν πέτυχε και σου έκαψε το μαλλί!

για ένα εκατομμύριο πράγματα!

προσπαθείς , σταματάς να προσπαθείς και ξανανευριάζεις!

είναι λογικό κ μάλλον ανθρώπινο!

όμως, ως άνθρωπος έχεις και την τάση να υπερβάλλεις ...να τα βλέπεις τεράστια κ άλυτα τα προβλήματα!

είπαμε ανθρώπινο!

συμφωνώ μαζί σου σε όλα εκτός από ένα!

αν κοιτάξεις πάνω αριστερά υπάρχει λίγο μπλε!

και αυτό είναι σίγουρα ουρανός!

μακρινός αλλά είναι εκεί!

έτσι είναι κ η λύση!

ίσως μακρινή και  ψηλά! εκεί που δεν φτάνουν να δουν τα μάτια σου....αν δεν στρίψει ο λαιμός σου!

κάνε μου μια χάρη σε παρακαλώ!
Κοίτα λίγο  πάνω  κ' αριστερά!

Περίμενε ...Και Θα Δεις!

step by step...

...here i am!

πολλές φορές λέμε "μακάρι να ξυπνούσα το πρωί και να είχαν τελειώσει όλα!"
οι ατελείωτες ώρες διαβάσματος,προπόνησης,εξάσκησης...οι άπειρες Κυριακές που μένουμε κλεισμένοι στο σπίτι για να τελειώσουμε την τεράστια ύλη των μαθημάτων μας(ενώ οι υπόλοιποι πίνουν καφέ  στο Γιαλό ή κανονίζουν μονοήμερες εκδρομές) .

σκέτη απογοήτευση δηλαδή!

όμως το παρόν γίνεται παρελθόν σε χρόνο dt (όπως λέμε και μεις οι επιστήμονες !)

η μία Κυριακή θα φέρει την άλλη και σίγουρα θα έρθει και η ευλογημένη εκείνη μέρα που απλά όλα θα έχουν τελειώσει!

σίγουρα όμως θέλει υπομονή κ επιμονή! πρόγραμμα και αυτοσυγκράτηση!

μην ακούς εμένα που σε παρακαλάω να μου κάνεις παρέα, ούτε τη θάλασσα που φαίνεται όαση στους 40 0C !

''άκου'' μόνο το στόχο σου και ονειρέψου απλά τη μέρα που θα είσαι περήφανος  ότι τα ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ

και στο λέω εγώ που τα σκαλιά για να φτάσω στο στόχο μου, μου φάνηκαν τόσο  τεράστια και προτίμησα να πιω 1000 καφεδάκια  ως που να βρω ξανά  το θάρρος να τ'ανέβω  πάλι ένα-ένα !

step by step λοιπόν ...κ όταν φτάσεις εκεί ψηλά θα βλέπεις τους κόπους σου γλυκούς κ' ουσιαστικούς!

Υ.Γ αφιερωμένο στα 4 μου φιλαράκια που διαβάζουν άπειρα πολύ...και είμαι τόσο περήφανη για αυτά!

Show Me The Light!

Αρμενιστής

Ο  Φάρος Αρμενιστής  - Φάρος της Μυκόνου.

Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1891. Το ύψος του πύργου του είναι 19 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 184 μέτρα.

H πρόσβαση στον φάρο γίνεται οδικώς από τον "Αγιο Στέφανο. Ο μηχανισμός του αρχικού φανού του Αρμενιστή ήταν κατασκευής SAUTER LEMONIER, βραβεύτηκε από την Διεθνή Έκθεση των Παρισίων και λειτούργησε στην κορυφή του φάρου μέχρι το 1983. Από τότε εκτίθεται στο προαύλιο του Ναυτικού Μουσείου Αιγαίου που στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό κυκλαδίτικο κτήριο του 19ου αιώνα, στο κέντρο της Μυκόνου, στη θέση Τρία Πηγάδια. Η κατασκευή του φάρου στον Αρμενιστή αποφασίστηκε μετά το ναυάγιο του Αγγλικού ατμόπλοιου VOLTA το 1887 στα βόρεια παράλια της Μυκόνου όπου πνίγηκαν τα 11 μέλη του πληρώματος.

Αυτές είναι ιστορικές και κατασκευαστικές λεπτομέρειες για τον λατρεμένο Φάρο όλων των αθεράπευτα ρομαντικών τύπων που κατοικούν στο νησί!

υπάρχει όμως και η άλλη του πλευρά! η πιο ροζ.... ίσως και γαλάζια... πολλές φορές και μαύρη μη σου πω!

εκεί πας να δεις τ' αστέρια, το πραγματικά απέραντο γαλάζιο... και σίγουρα εκεί πας  όταν βαριέσαι οικτρά τη μουντή καθημερινότητα σου και ... τη μουρμούρα του ίδιου σου του εαυτού!

τη μέρα αγναντεύεις , βλέπεις χρώματα ,ουρανό , θάλασσα!

το βράδυ ... βλέπεις τ' αστέρια, μετράς τις αναλαμπές του Φάρου μέχρι να χάσεις το λογαριασμό.....

αυτές είναι οι ιδανικές μέρες με 0 μποφόρ!

υπάρχουν κ κάποιες άλλες μέρες ...  μέρες βροχής κ' αέρα που απλά νομίζεις ότι θα ξεριζωθεί ο Φάρος και θα χαθεί στον άνεμο σαν σπιρτόκουτο!

ο ουρανός μαυρίζει, η θάλασσα αγριεύει κ θαρρείς ότι θα πνίξει τη στεριά!

τα βράχια φαίνονται πιο απότομα και ο αέρας σφυρίζει δυνατά!

ο Φάρος βέβαια ασταμάτητος! ανάβει- σβήνει , ανάβει-σβήνει!

ακόμα βεβαία δεν έχω αποφασίσει ποια είναι η αγαπημένη μου εποχή...η κάθε μια έχει τη χάρη της...

το σίγουρο 'όμως είναι ότι κάθε φορά του λέω το ίδιο....show me the light!

Φιλαράκι

Κέντα

είναι κάποιες μέρες που δεν θες να πας ούτε για καφέ,ούτε cinema,ούτε για ποτό...

απλά δεν θες καμία συζήτηση της ''ανθρωπιάς''!

δεν υπάρχει λοιπόν καμία παρέα καλύτερη από τη δικιά σου!

αυτές οι ατελείωτες σκυλοσυζητήσεις τύπου:  που είναι το μπαλάκι σου?, πιάσε το παιχνίδι σου!

μη αυτός είναι ο καφές μου (η μάλλον ήταν :))

όσο παράξενο και να ηχεί στα αυτιά κάποιων είναι πιο ουσιαστικές , από τις συνηθισμένες και καθημερινές  που ακούγονται στα εξευγενισμένα "ανθρώπινα" πηγαδάκια μας.

-τα ΄μαθες?

-εννοείται ότι τα μαθα!

-για πες??

μπλα-μπλα-μπλα!

και κάπου εκεί σε βαράει η παράκρουση και αρχίζεις να γαβγίζεις, μη σου πω και να δαγκώνεις!

και άμα έχεις κάνει και το αντιλυσσικό έχει καλώς, αλλιώς λύσσας και χάνεις τη μπάλα (εκτός από την "ανθρωπιά σου")

ευχαριστώ την Κέντα μου, λοιπόν που μου υπενθυμίζει κάθε μέρα πόσο απλά και όμορφα μπορώ να περνάω τις μέρες μου μαζί της!

thanks φιλαράκι μου και συγνώμη για τις ώρες που σε ανάγκασα να βλέπεις dvd μαζί μου!

Έλα! Μία Γύρα Στα Γρήγορα!

tichu

άκου  με  προσεκτικά!

Αυτός είναι δράκος,αυτά εδώ είναι τα σκυλάκια, με 4 όμοια κάνεις μπόμπα...και πάει λέγοντας!

Από την πρώτη παρτίδα έχεις καταλάβει ότι έχεις να κανείς με πολύ μεγάλα νούμερα!

Στοιχήματα πέφτουν , τύπου απειλές κ μεγάλα κεράσματα!

2 σφηνάκια στους πικραμένους!

Που δεν τους έφτασε η ήττα  ήθελαν κ το μεγάλο ποντάρισμα!

Το αστείο  είναι ότι τελικά  σου αρέσει.

Σιγά σιγά ανακαλύπτεις ότι είσαι μεγάλο νούμερο και του λόγου σου!

Είσαι μια κατηγορία από μόνος σου!

Αυτό μάλλον ονομάζεται ομαδικό πνεύμα!

Εντάξει όχι και τόσο ομαδικό αλλά έχει καλές προοπτικές!

let's play λοιπόν κ μη χρονοτριβούμε!

-GRANDE TICHU!

- χαλάρωσε, γιατί πάλι θα πιεις το σφηνάκι της παρηγοριάς!!

Ένα Καφεδάκι Παρακαλώ!

περιμένοντας ...

τον καφέ!

καφεδάκι...με φίλους,με συναδέλφους,με συγγενείς ή ακόμα πιο απλά μόνος σου! ελληνική συνήθεια που κατά γενική ομολογία...κρατάει ώρες!

αφόρητα αναγκαία η ώρα του τιμημένου αυτού καφέ μας θυμίζει την άλλη πλευρά του χαρακτήρα μας,αυτού που ξέρει τελικά να εκτιμάει και απολαμβάνει την ώρα του καφέ και της χαλάρωσης.

ελληνικός, γαλλικός,espresso δεν έχει σημασία! 

σημασία έχει να είσαι εκεί στο αγαπημένο σου τραπεζάκι με τη μαγική θέα στο απέραντο γαλάζιο και να είσαι happy!

ένα Νες παρακαλώ ! σε 10 λεπτά πρέπει να φύγω!

;)