μάταια πνίγει την έξαψη και τό πάθος που μια κουβέντα του δημιούργησε χτες τό πρωί και ως το βράδυ φουρτούνα είχε γίνει.
βάσανο να τα κλείνεις όλα αυτά σε λογικές και χάρτες
βάσανο και θλίψη στο τέλος της μέρας τα στείρα αχ που αναφωνείς σε βαθιά λαγούμια σκέψης και εγωισμού
και σε ρωτώ εσέ καημε μου...
δεν θες εικόνα να σε κάμω?
να λυτρωθεις να φύγεις?
εγώ σε δημιούργησα...εγω και σε προσταζω..!
εικόνα γίνε πέταξε και τ όνειρο σου ζήσε
και αν σε πονουν οι σκέψεις σου και το κορμί σφαδαζει
την ομορφιά του πόνου σου φτερά καν την κ πέτα. ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου