τον διχασμό που βιώνεις
πόσες φορές θα τον κάνεις παντιέρα και θα περιφέρεσαι άσκοπα στα στενάκια των ανθρώπων?
καταλαβαίνεις τον σκοπό τους μόνο όταν σε γλώσσα ξένη αρχίσεις να μιλάς
και την απορία στα μάτια τους τη βλέπεις
Βαβέλ ορθώνονται οι ψυχές μπροστά σου
σε γλώσσες άγνωστες και αυτές μιλούν
μα την ουσία ξεκάθαρα ουρλιάζουν
σε χρόνο δίσεκτο πάλι γεννούν
τον διχασμό πάλι θα ζήσεις
τον κόσμο γύρω θα γυρίσεις
μα τα παιδιά σκλάβους κρατούν
πάλι θα φύγεις και θα σκορπίσεις
τον κόσμο γύρω θα γνωρίσεις
σε γλώσσες ξένες κ αν μιλούν
στη Βαβελ δεν κατοικούν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου