Πως θα παρομοίαζες τη ζωή σου???
Κάποιοι τη παρομοιάζουν με έναν κήπο γεμάτο λουλούδια, κάποιοι άλλοι με θάλασσα γαλάζια και βαθιά, άλλοι πάλι τη φαντάζονται ως καημό…μεγάλο καημό…
Εμένα όμως μου φαντάζει σαν ένας καμβάς…που ξεκινάει κατάλευκος και σιγά σιγά χρωματίζεται….ανάλογα με την έμπνευση σου!
Σίγουρα κάποιες φορές φαίνεται μόνο «μαύρος» με ελάχιστες πινελιές χαράς και αντίθετα κάποιες άλλες είσαι σίγουρος ότι «αστράφτει» χαρά παντού….χωρίς γκρίζο, χωρίς μαύρο!
Η αλήθεια όμως βρίσκεται κάπου στη μέση, και αυτό βέβαια θα το καταλάβεις όταν βάλεις και τη τελευταία σου πινελιά και όλα πλέον θα σου εμφανίζουν το νόημα…διότι έναν πίνακα τον θαυμάζεις από μακριά…
Οπότε η ζωή μας πρέπει να γεμίζει έμπνευση!
Από τη πιο μικρή έως και τη πιο έντονη πινελιά της !
Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που δεν μπορούν να ζωγραφίσουν …μπορούν όμως να γράψουν με φως…μπορούν απλά να τραβήξουν μια φωτογραφία…και να θυμούνται για πάντα…
Ζωγράφισε….και αν δεν μπορείς γράψε τη ζωή σου με φως…φρόντισε όλα να σε εμπνέουν…και στο τέλος …θα δεις τον πίνακά σου και το σκοπό σου…από μακριά!
Όταν πια θα είναι έργο τέχνης ….πραγματικής τέχνης και ουσιαστικής έμπνευσης!
Γράψε με φώς…ξεκίνα τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου