Φιλαράκι

Κέντα

είναι κάποιες μέρες που δεν θες να πας ούτε για καφέ,ούτε cinema,ούτε για ποτό...

απλά δεν θες καμία συζήτηση της ''ανθρωπιάς''!

δεν υπάρχει λοιπόν καμία παρέα καλύτερη από τη δικιά σου!

αυτές οι ατελείωτες σκυλοσυζητήσεις τύπου:  που είναι το μπαλάκι σου?, πιάσε το παιχνίδι σου!

μη αυτός είναι ο καφές μου (η μάλλον ήταν :))

όσο παράξενο και να ηχεί στα αυτιά κάποιων είναι πιο ουσιαστικές , από τις συνηθισμένες και καθημερινές  που ακούγονται στα εξευγενισμένα "ανθρώπινα" πηγαδάκια μας.

-τα ΄μαθες?

-εννοείται ότι τα μαθα!

-για πες??

μπλα-μπλα-μπλα!

και κάπου εκεί σε βαράει η παράκρουση και αρχίζεις να γαβγίζεις, μη σου πω και να δαγκώνεις!

και άμα έχεις κάνει και το αντιλυσσικό έχει καλώς, αλλιώς λύσσας και χάνεις τη μπάλα (εκτός από την "ανθρωπιά σου")

ευχαριστώ την Κέντα μου, λοιπόν που μου υπενθυμίζει κάθε μέρα πόσο απλά και όμορφα μπορώ να περνάω τις μέρες μου μαζί της!

thanks φιλαράκι μου και συγνώμη για τις ώρες που σε ανάγκασα να βλέπεις dvd μαζί μου!