Και να που βρισκόμαστε σε κλίμα γιορτινό
όλα Πρέπει να είναι ζεστά, οικογενειακά,να τραγουδάμε και να μεζευομαστε γύρω από μεγάλα τραπέζια,να δείχνουμε τα γυαλισμένα μας μαχαιροπίρουνα και τα ποτήρια μάς να κάνουν ντιν- νταν ωσάν καμπάνα μοναστηριού.
Έχουμε βάλει τα καλά μας τα αστραφτερά μας και κουβαλάμε κ ένα ταψί γλυκά.
Και έτσι καταφέρνουμε να πιστέψουμε ότι προστατευμένοι και πάνω απ'όλα ανθρώπινοι αγγίξαμε τα όρια τής αγάπης και της καλοσύνης.
Μόνο που οι πόρτες για τις ψυχές τών ανθρώπων ανοίγουν σπρώχνοντας βουνά ολόκληρα.
Περπατώντας ξυπόλητοι και φορώντας το τίποτα.
Και αν εσύ σήμερα κάθεσαι μόνος σού μ ένα κομμάτι ψωμί και δύο ντομάτες μη θαρρείς ότι τα χριστούγεννα σού υστερούν σε τίποτα από τα δικά μου που γυαλίζουν σαν πετράδι στόν ήλιο.
Θαρρώ ότι έσπρωξες βουνά και σε πήρε ή κούραση.
Να χαρείς και να ξαποστάσεις
Ή ανθρωπιά δεν κοιτάει αργίες
Σε φιλώ και σ ευχαριστώ
Φως στα σκοτάδια μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου