Να ανασαίνεις.

Τι κ' αν προσπάθησα να πάρω ανάσα, να ανοίξω τα μάτια μου, να αρπάξω τα χέρια σου να σηκωθώ.
Μάταια.

Τα πόδια μου δεν με κράτησαν αυτη τη φορά.

Κάτω έπεσα, στα γόνατα.
Το κεφάλι μου κρατούσα.
Να ανασάνω δεν μπόρεσα.

Να βγάλω κραυγή δεν άντεξα. Να παραπονεθώ δεν ήθελα.

Δύο βήματα έκανα.

Δυό βήματα και τρεις δεκαετίες.

Να με βλέπω στα μισά,στο χάος.

Τρεις δεκαετίες μέτρησα μέσα σε μια στιγμή.

Μια στιγμή σε μια ανάσα.

Στα τυφλά σηκώθηκα.

Στα τυφλά κ'ας ήταν μέρα μεσημέρι.

Πού είσαι μουρμούρισα...

Σκοτάδια στο μυαλό μου.

Φως στα χέρια μου.

Εδώ είμαι απαντώ.

Φως στα χέρια μου μέρα μεσημέρι.

Φως στη Ψυχή μου μες στο Χάος.