Τις περισσότερες φορές σε μαρτυρά το βλέμμα,
μα ακόμα και αυτό αν καλά ξέρεις να κρύβεις, σε μαρτυρά η στιγμή.
Μάλλον δεν παίρνεις σοβαρά τις λέξεις, που τόση σημασία έχουν...ακόμα και από τις πράξεις που άλλοτε αφόρητα αργούν και άλλοτε το δρόμο δεν τον βρίσκουν!
Τις λες αέρα ξεφυσώντας,απλά για να ακουστούν...απ΄τη πολύ οικειότητα? απ΄τη μεγάλη αγάπη?
Τις λες παρά, το κόστος το βαρύ του πόνου που θα φέρουν ...με ειλικρίνεια ...αλλά ακόμα περισσότερο με ανακούφιση πολύ πιο στολισμένες!
Εγώ σου τα πα ,φώναξες, απ΄ τη πολλή αγάπη... τώρα εσύ αν πόνεσες ...
Κ' ενώ γυρνώ τη πλάτη...
κρακ ακούστηκε...
να ταν το γυαλί που έσπασε?
να ταν η καρδιά που ράγισε?
Σκέψου το καλά πριν το βήμα κάνεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου