Τί πραγματικά είναι

Δεν μπορούμε να είμαστε για πάντα ανθρακωρύχοι, η ζωή είναι μικρή

Τόσο  απλά και αβίαστα της βγήκε το παράπονο αυτό

Για πόσο ακόμα θα ψαρεύει κουβέντες και συναισθήματα

Έχει ανάγκη να αφεθεί και  στο προφανές  το τόσο επικίνδυνο

Δεν  θα τα αντέξει για πολύ τα κρυμμένα νοήματα και τις έννοιες τις βαθιές

Θέλουν τέχνη και υπομονή

Θάρρος και μάχες σοφές

Και καμιά μάχη δεν τελειώνει αναίμακτα

Σαν λιποτάκτης ακούγεται

Σαν φυγόπονο πλάσμα στέκεται ,καμπουριασμένο στην ιδέα μιας ακόμη απώλειας

Το προφανές το τόσο επικίνδυνο κερδίζει

Μια μάχη δόθηκε

Σοφά δεν ξέρει αν επιλέχθηκε

Τις απώλειες ακόμη δεν τις μέτρησε.